wieczór o pontyfikacie Jana Pawła II
W Instytucie Polskim 25 października odbyła się dyskusja z okazji 40-lecia wyboru Jana Pawła II na papieża. Gośćmi wydarzenia, zorganizowanego przez Instytut Pamięci Narodowej, byli prof. dr. Emília Hrabovecz Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie oraz dr hab. Adam Dziurokz Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach.
W części pierwszej Adam Dziurok przedstawił reakcje Polaków na nieoczekiwaną wiadomość o tym, że 16 października 1978 r. Karol Wojtyła został papieżem. Na ulicach zapanował entuzjazm, który dziś moglibyśmy porównać do tego, panującego na stadionach piłkarskich. Inauguracja pontyfikatu 22 października była w całości transmitowana nawet w PRL.
Z drugiej strony, władza od razu zdała sobie sprawę, że polski papież jest dla niej problematyczny, ale starała się zachowywać tak, jakby nic się nie stało. Zmiany, oczekiwane w związku z tym wydarzeniem przez ludzi, nie dokonały się jednak, więc pierwotna euforia powoli opadła. Jednak w następnym roku papież przyjechał z pielgrzymką do Polski, co zapoczątkowało lawinę zmian, których już zatrzymać nie było można.
Profesor Hrabovec analizowała z kolei niektóre aspekty programu Jana Pawła II oraz nawiązane przez niego stosunki międzynarodowe, szczególnie z Czechosłowacją. Papież już od początku przypominał, że Europę definiuje chrześcijaństwo i deklarował, że jego marzeniem jest przywrócić jej tę tożsamość. W swoich działaniach dyplomatycznym nie bał się popaść w konflikty. Starał się zmobilizować wierzących, pomóc im wyzbyć się strachu i znów zyskać nadzieję.
Pod koniec spotkania był czas na pytania i reakcje publiczności. Niektórych ciekawiły słowackie reakcje na wybór Jana Pawła II, inni zaś chcieli podzielić się swoimi wspomnieniami z tamtych czasów.
„Pamiętajcie na wodzów waszych, którzy wam głosili Słowo Boże, a rozpatrując koniec ich życia, naśladujcie wiarę ich.” (Hebr 13,7)
Ádám Peres
