VENI VIDI AMAVI
Pochádza z Milicza, polyglotka, blogerka, administrátorka v IT sektore, od roku 2010 býva v Košiciach.
Milujem cestovanie, ale oázou pokoja a bezpečia pre mňa aj moju rodinu je môj dom, blízko lesa, s výhľadom na mesto.
Za pozadie portrétu som si vybrala veľké, krásne vyrezávané dvere Dómu sv. Alžbety, ktorý sa nachádza v samotnom srdci Košíc, na Hlavnej ulici. Často fotím dvere kvôli ich symbolike – dokážu oddeľovať, tvoriť bariéru, poskytovať bezpečie, sú tiež symbolom otvorenosti voči novému, neznámemu.
Tá ostatná interpretácia je mi blízka, pretože som zvedavá osoba, ktorá – ak sú dvere pootvorené – prekročí prah s cieľom spoznať ľudí a príbehy, ktoré sa za ním nachádzajú a objaviť kultúru nového miesta. Moje vetrom rozviate vlasy na pred mocnými dverami katedrály dokonale vyjadrujú to, čo znie v mojej duši. Vitaj, dobrodružstvo!
Obrázky z výstavy sa líšia od tých, ktoré sú použité na stránke www.polonia.sk. Týmto Vás chceme povzbudiť k návšteve výstavy v Poľskom inštitúte. Bude tam pre Vás do 9. februára 2024.
Pochodzi z Milicza, poliglotka, blogerka, administrator w branży IT, od 2010 roku mieszka w Koszycach.
Uwielbiam podróże, ale to mój dom, blisko lasu, z widokiem na miasto, jest oazą spokoju i bezpieczeństwa dla mnie i rodziny.
Jako tło portretu wybrałam wielkie, przepięknie rzeźbione drzwi katedry św. Elżbiety, która znajduje się w samym sercu Koszyc, na ulicy Hlavnej. Często fotografuję drzwi ze względu na ich symbolikę – potrafią dzielić i odgradzać, dawać bezpieczeństwo, są też symbolem otwierania się na nowe, nieznane.
Ta ostatnia interpretacja jest mi bliska, ponieważ jestem osobą ciekawską, która – jeśli tylko drzwi są uchylone – przekroczy napotkany próg, żeby poznać znajdujących się za nim ludzi, historię i kulturę nowego miejsca. Moje rozwiane wiatrem włosy na tle potężnych wrót katedry doskonale obrazują to, co mi w duszy gra. Ahoj, przygodo!
Zdjęcia, które można obejrzeć na wystawie, różnią się od tych wykorzystanych na www.polonia.sk. W ten sposób zachęcamy Państwa do odwiedzenia wystawy w Instytucie Polskim, która potrwa do 9 lutego 2024 roku.
Foto: Katarzyna Čuha
