O bezinteresownej dobroci

Dzień, w którym znalazłam się z moją wtedy półtoraroczną córką w Specjalistycznym Szpitalu Rehabilitacyjnym dla Dzieci w Dunajskiej Lużnej, siedząc obok niepełnosprawnych dzieci, które mimo trudnych diagnoz zarażały uśmiechem, zostanie w mojej pamięci na zawsze. Wtedy też zrodził się pomysł, by zrobić zbiórkę nowych zabawek i niezbędnych rzeczy dla tego szpitala. Zbiórkę nazwałam „Serce Dzieciom” i przebiegała ona w dniach od 7 października do 16 grudnia 2023 roku.

To była dla mnie prawdziwa lekcja życia. Spotkałem się z wieloma reakcjami, które mnie doprowadziły do jednego wniosku: każde dobro, niezależnie od jego formy, powinno mieć swoje miejsce w naszym społeczeństwie. Są ludzie, którzy nie mieli tyle szczęścia co my, a mimo to potrafią dzielić się, nawet niewielkimi rzeczami. Powinniśmy się od nich uczyć.

Rodzice, którzy w tym szpitalu przebywają ze swoimi dziećmi, są tego warci. Często zastanawiam się, dlaczego tam trafiłam, dlaczego moja córka musiała poddać się aż dwóm operacjom? Po pobycie w tym szpitalu już nie zadaję tego pytania, bo wiem, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu. Dostałam tyle energii od silnych matek i ich dzieci, przebywających w tym szpitalu, że mogę się nią dzielić.

Zrozumiałam, że powołane przeze mnie stowarzyszenie „Bonita“ może nie tylko integrować polskie rodziny, czy uczyć języka polskiego, ale może coś więcej! Może pomagać! Bezinteresowna dobroć to najważniejsze, co możemy dać dzeciom za ich szczery uśmiech.

Dziękuję każdej osobie, która nam w tych działaniach pomogła a włączyło się w tę zbiórkę około 20 rodzin! Wśród darów były płyty, nowe zabawki: drewniane i plastikowe, z efektami dźwiękowymi i bez, zabawki sensoryczne, książeczki interaktywne, kostki, tablice do pisania a także nocniki dla dzieci.

Zbiórkę osobiście przekazałam dyrektor szpitala w Dunajskiej Lužnej 17 grudnia. Naszym celem było przynieść radość w okresie świątecznym dzieciom przebywającym w szpitalu. Mój tato – Polak nauczył mnie, że fajnie jest, gdy dzielenie się dobrem wejdzie w krew. A najpiękniejszym podziękowaniem za nie jest radość drugiego człowieka.

Silvia Subiak Wtoreková
Zdjęcia: Viktória Wtoreková

MP 1/2024