VENI VIDI AMAVI
Narodila sa v Československu, v poľsko-slovenskej rodine. Ekonómka, dlhé roky pracovala na ekonomickom oddelení Veľvyslanectva Poľskej republiky na Slovensku, v súčasnosti pracuje v Poľskom inštitúte v Bratislave.
Dunaj je ako tepna, ktorá nám poskytuje mnohoraké bohatstvo. Moje fotenie prebehlo pri Dunaji, v blízkosti centra Eurovea, kde bola konečne využitá príťažlivosť rieky.
Čoraz častejšie si uvedomujem bohatstvo vôd, ktoré máme v našom regióne. Nezvyčajným spôsobom na to obrátil moju pozornosť istý kúpeľný hosť, ktorý sa – podobne ako ja – liečil v sanatóriu. Keď sme sa zhovárali o svojich krajinách, spýtal sa ma, či viem, kde je Kuvajt.
Povedala som, že viem, a začala som hovoriť o bohatstve jeho vlasti. On mi vtedy odvetil, že to my sme bohatí, pretože máme vodu. Vravel, že kým má jeho krajina ropu, bude môcť kupovať vodu. My ju nemusíme kupovať, pretože ju skrátka máme. Bez nej nemôže existovať život.
Naučila som sa ceniť si vodu, miesto, z ktorého pochádzam, zdravie a ľudí, ktorí sú v mojom okolí a ktorí mi pomáhajú zvládať nepríjemnosti súvisiace s mojou chorobou. Myslím si, že sa mi ľahšie hľadí na život očami poľského srdca, ktoré vo mne bije a o ktorom mi vždy pripomínala moja mamička.
Obrázky z výstavy sa líšia od tých, ktoré sú použité na stránke www.polonia.sk. Týmto Vás chceme povzbudiť k návšteve výstavy v Poľskom inštitúte. Bude tam pre Vás do 9. februára 2024.
Urodziła się w Czechosłowacji, w polsko-słowackiej rodzinie. Ekonomistka, przez kilkanaście lat pracowała w działe ekonomicznym Ambasady RP w RS, obecnie pracuje w Instytucie Polskim w Bratysławie.
Dunaj jest jak tętnica, zaopatrująca nas we wszelkie bogactwa. Moja sesja fotograficzna odbyła się nad Dunajem, koło centrum Eurovea, gdzie wreszcie ktoś wykorzystał atrakcyjność rzeki.
Coraz częściej doceniam bogactwo wód, które mamy w naszym regionie. W sposób szczególny uświadomił mi to pewien kuracjusz, który – podobnie jak ja – leczył się w sanatorium. Kiedy rozmawialiśmy o swoich krajach, zapytał, czy wiem, gdzie jest Kuwejt.
Przytaknęłam, mówiąc o bogactwie jego ojczyzny, a on mi wtedy uświadomił, że to my jesteśmy bogaci, ponieważ posiadamy wodę. Mówił, że póki jego kraj posiada ropę, będzie mógł kupować wodę; my jej nie musimy kupować, my ją po prostu mamy. Bez niej nie ma życia.
Nauczyłam się cenić wodę i miejsce, z którego pochodzę, zdrowie oraz ludzi, którzy mnie otaczają, którzy mi pomagają przezwyciężać niedogodności związane z moją chorobą. Myślę, że łatwiej mi patrzeć na życie przez pryzmat polskiego serca, które we mnie bije, na które zawsze uczulała mnie moja mamusia.
Zdjęcia, które można obejrzeć na wystawie, różnią się od tych wykorzystanych na www.polonia.sk. W ten sposób zachęcamy Państwa do odwiedzenia wystawy w Instytucie Polskim, która potrwa do 9 lutego 2024 roku.
Foto: Agnieszka Stefańska
