VENI VIDI AMAVI
Pochádza z Rzepiennika Biskupieho. Súdna prekladateľka, spoločenská aktivistka v oblasti rozvoja poľsko-slovenských vzťahov, dlhé roky pracovala v školstve.
Prišla som na Slovensko v roku 1976 na Festival priateľstva ako tanečníčka folklórneho súboru Vysokej školy pedagogickej v Rzeszowe. Spoznala som tu skvelého muža – môjho manžela, s ktorým mám dve deti a vnúčatá.
Moje presťahovanie do Košíc v roku 1980 bolo emigráciou srdca. Ešte pred svadbou sme sa navštevovali a cestou z košickej stanice som prechádzala cez Mestský park, ktorý je po revitalizácii a rekonštrukcii mojím obľúbeným miestom na odpočinok.
Ponáram sa tu do zvukov prírody, spevu vtákov, šumu vetra v korunách stromov, zurčania fontány. Sú to upokojujúce zvuky, ktoré príjemne ladia s hlasmi hrajúcich sa detí, volaním rodičov a rozhovormi.
A potom vidím, ako ku mne po cestičke beží môj vnuk s rukami naširoko, pripravenými objať ma. Je to najlepšia metóda na zlepšenie nálady a posilnenie organizmu v boji s chorobami.
Obrázky z výstavy sa líšia od tých, ktoré sú použité na stránke www.polonia.sk. Týmto Vás chceme povzbudiť k návšteve výstavy v Poľskom inštitúte. Bude tam pre Vás do 9. februára 2024.
Pochodzi z Rzepiennika Biskupiego. Tłumacz przysięgła, działaczka społeczna na rzecz rozwoju stosunków polsko-słowackich, przez wiele lat pracowała w szkolnictwie.
Przyjechałam na Słowację w 1976 roku na Festiwal Przyjaźni jako tancerka zespołu folklorystycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. Poznałam tu wspaniałego mężczyznę – mojego męża, z którym doczekaliśmy się dwójki dzieci i wnuków.
Przyjazd do Koszyc w 1980 roku był emigracją uczuciową. Jeszcze przed ślubem odwiedzaliśmy się, a po drodze ze stacji w Koszycach mijałam Park Miejski, który po rewitalizacji i rekonstrukcji jest moim ulubionym miejscem odpoczynku.
Zanurzam się tu w dźwięki natury, śpiew ptaków, szum wiatru w konarach drzew, szmer fontanny. Są to dźwięki bardzo kojące, które przyjemnie łączą się z odgłosami bawiących się dzieci, nawoływania rodziców oraz rozmów.
A potem widzę, jak wnuk biegnie po ścieżce z otwartymi ramionami do uścisków. To doskonały sposób, by poprawić swoje samopoczucie, wesprzeć organizm w walce z chorobami.
Zdjęcia, które można obejrzeć na wystawie, różnią się od tych wykorzystanych na www.polonia.sk. W ten sposób zachęcamy Państwa do odwiedzenia wystawy w Instytucie Polskim, która potrwa do 9 lutego 2024 roku.
Foto: Katarzyna Čuha
