ANKIETA
Marzec nazywany jest miesiącem kobiet. Spytaliśmy więc kilka kobiet ze słowackiej Polonii, kto jest dla nich wzorem, czy znają silne kobiety i co w dzisiejszych czasach oznacza bycie silną kobietą.
Magdalena Michna, Bratysława
W ostatnich latach wiele mówi się o sile kobiet, które świetnie odnajdują się w obszarach do tej pory zdominowanych przez mężczyzn. Według mnie jest to bardzo pozytywna zmiana, jednak wciąż jest jeszcze wiele do zrobienia, choćby w kwestii związanej z ułatwieniem kobietom godzenia pracy z macierzyństwem.
Kobiety są silne, bo często sytuacja życiowa sprawia, że nie mają innego wyjścia. W trudnych chwilach okazują się mocniejsze psychicznie, nie poddają się łatwo, szukają rozwiązań, umieją prosić o pomoc. Bywa, że potrafią przekuć trudne doświadczenia w coś pozytywnego, angażując się np. w działalność fundacji pomagających innym.
W codziennym życiu bycie silną oznacza dla mnie godzenie obowiązków rodzinnych i zawodowych, co bywa sporym wyzwaniem, gdy nie można liczyć na pomoc dalszej rodziny. Mimo że coraz więcej związków opiera się na zasadzie partnerstwa, to większość obowiązków domowych nadal spada na kobietę. Silne są też te kobiety, które – realizując swoje pasje i ambicje – narażone są na nieustanne oceny i presje.
Aleksandra Grudzińska-Franek, Kvetoslavov
Silna kobieta to taka, która nigdy nie traci poczucia własnej wartości, walczy z przeciwnościami losu i nie boi się być sobą. To kobieta, która mimo trudnych życiowych momentów nigdy się nie poddaje i zawsze potrafi odnaleźć światełko w tunelu. Najsilniejszą kobietą, którą znam, jest moja mama.
Czuła i kochająca, dbająca o rodzinę, a mimo to zawsze asertywna i potrafiąca znaleźć czas tylko dla siebie, na swoje pasje i zainteresowania. To ona nauczyła mnie, że czas dla siebie to nie egoizm, ale inwestycja, która procentuje, gdyż tylko szczęśliwa i spełniona kobieta może uszczęśliwić swoich najbliższych.
Pokazała mi również, że bez względu na to, jak skomplikowana jest sytuacja, zawsze znajdzie się rozwiązanie. Trzeba tylko patrzeć w przyszłość z nadzieją i nie tracić optymizmu, który tak bardzo w życiu pomaga.
Anna Jarina, Marianka
Pierwsze skojarzenie, które przychodzi mi do głowy, to obraz kobiety z wiersza Urszuli Kozioł „Łuskanie grochu”:
Kobiety — myślę o tych z piersiami po pępek
o kobietach ja mówię co jak kangurzyce
ich ręce łuskające groch zachłanne ręce
wygrażające niebu pazurami w ziemi.
W młodości byłam oczarowana kobietami, które wykreowała Krystyna Janda w filmach Andrzeja Wajdy, m.in. „Człowiek z żelaza”. Fascynowała mnie żona Mahatmy Gandhiego, Kasturba Gandhi, która chodziła zawsze 5 kroków za swoim mężem. Podziwiałam Marię Curie-Skłodowską za jej pracę i poświęcenie własnego zdrowia i życia dla nauki. Cenię też moją przyjaciółkę, która urodziła i wychowała aż ośmioro dzieci.
Dzisiaj silne kobiety spotykam codziennie, w różnych sytuacjach. Są to kobiety, które z uśmiechem potrafią łączyć swoje codzienne obowiązki z radością przeżywanych chwil. To kobiety pogodzone ze sobą i swoim życiem, które potrafią stać u boku swoich mężów i mądrze wychowywać swoje dzieci, a jednocześnie realizować się zawodowo i zmieniać świat na lepszy. Podziwiam też młode kobiety, deklarujące powołanie do bycia matką i żoną.
Monika Borkowska, Nitra
Ja nie myślę o ludziach w kategorii płci. Mało rozumiem tzw. typowe kobiety, zajmujące się całe życie upiększaniem siebie i swego otoczenia lub mężczyzn, prężących swoje muskuły i ego.
Siłę człowieka widzę z jednej strony w wytrwałym dążeniu do sensu w rozumieniu Viktora Frankla, a z drugiej, w asertywności i umiejętności samoograniczenia, powiedzenia „nie“ sobie i innym.
Magdalena Smolińska, Koszyce
Cechą charakterystyczną silnych osobowości wydaje się upór. Oddać się całkowicie pasji, żyć w harmonii z otoczeniem, ale przede wszystkim ze samym sobą, bez względu na to, jakie zdanie ma cała reszta świata, to jest, w moim mniemaniu, recepta na szczęście i sens życia. W tym uporze tkwi jakby magiczna siła sprawcza, która potrafi mobilizować do działań.
Siła kobiet przejawia się na przykład w działaniach charyzmatycznych matek, które walczą zawzięcie o zdrowie swoich dzieci. Taką osobą jest np. wrocławianka Monika Radwańska, matka chorego Patryka, która poruszyła serca tysięcy Polaków, walcząc o każdy grosz potrzebny na leczenie swojego chorego synka. Jednocześnie naświetliła ogromny problem z opieką zdrowotną nad małymi pacjentami, chorującymi na SMA (rdzeniowy zanik mięśni).
Niesamowitą osobowość posiada również 105-letnia Australijka Eileen Kramer, kreatywna, inspirująca i pełna pasji tancerka i choreografka, która pokochała taniec jako najbardziej ekspresywną formę sztuki i poświęciła mu całe swoje życie. Do dziś uczy tańca kolejne pokolenia i inspiruje innych do tego, by mieli odwagę żyć po swojemu.
MZO
